انرژى خورشیدی پاک+Solar Energy

انرژی های نو -برق خورشیدی-- وسایل جانبی-09177196296

انرژى خورشیدی پاک+Solar Energy

انرژی های نو -برق خورشیدی-- وسایل جانبی-09177196296

سرمایه گذاری ۱۳۲ میلیون دلاری شرکت نروژی برای ساخت نیروگاه خورشیدی در ایران

۰

شرکت اسکاتک نروژ مشتری جدید ایجاد نیروگاه خورشیدی در ایران است و قصد دارد با سرمایه گذاری ۱۳۲ میلیون دلاری یک نیروگاه خورشیدی ۱۲۰ مگاواتی در ایران احداث نماید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اقتصاد مقاومتی شرکت اسکاتک نروژ مشتری جدید ایجاد نیروگاه خورشیدی در ایران است و قصد دارد به زودی قرارداد احداث یک نیروگاه خورشیدی ۱۲۰ مگاواتی با ایران را نهایی نماید.

فعالیت شرکت اسکاتک در حوزه تولید برق از نیروگاه خورشیدی است و در طول سال های اخیر در چند کشور دنیا نیروگاه خورشیدی احداث نموده است. این شرکت قصد دارد در مرحله اول یک نیروگاه خورشیدی با ظرفیت ۱۲۰ مگاوات در ایران احداث نماید و در مراحل بعدی ظرفیت آن را به ۵۰۰ مگاوات افزایش دهد.

طبق گفته مدیر عامل این شرکت نروژی به ازای هر ۱۰۰ مگاوات ظرفیت تولید برق درنیروگاه خورشیدی نیاز به سرمایه گذاری ۱۲۰ میلیون دلاری دارد. بنابراین این شرکت برای راه اندازی مرحله اول نیروگاه خورشیدی در ایران به حدود ۱۳۲ میلیون دلار سرمایه گذاری نیاز دارد.

طبق اطلاعات وزارت نیرو، در حال حاضر ظرفیت تولید برق نیروگاه های خورشیدی فعال در ایران ۵۳ مگاوات می باشد. اما ۷۶ قرارداد جدید با ظرفیت مجموع ۹۳۲ مگاوات نیز منعقد شده و در مراحل اجرایی شدن قرار دارند.

در همین حال شرکت های خارجی نیز به تولید انرژی تجدید پذیر و به طور خاص انرژی خورشیدی در ایران ابراز علاقه نموده اند و بسیاری از قراردادهای جدید ایران با مشارکت شرکت های خارجی منعقد شده است.

با اینحال به گفته رویترز ایران همچنان در همکاری با شرکت های خارجی با مشکلاتی مواجه است. مشکل اصلی ایران متقاعد نموده بانک های خارجی برای تأمین مالی و انجام عملیات نقل و انتقال پول در پروژه هاست؛ چراکه در حال حاضر بانک های بزرگ خارجی به دلیل ترس از بازگشت تحریم های آمریکا تمایلی به همکاری با ایران ندارند.

مشکل دیگر ایران ارائه تضمین های مناسب و قابل اتکاء در زمینه سود ده بودن پروژه ها و بازگشت سرمایه به شرکت های خارجی است که قصد همکاری با ایران دارند؛ چراکه شرکت های خارجی برای همکاری با ایران تضامین محکمی را طلب می نمایند.

به گزارش مقاومتی نیوز ورود سرمایه گذاران و شرکت های صاحب فناوری خارجی اگر درست طراحی شود، می تواند مزایایی را برای کشور به همراه داشته باشد. اما لازم است شرایط مشابهی برای سرمایه گذاران داخلی در نظر گرفته شود تا از ظرفیت آنها نیز در جهت توسعه تولید و اشتغال استفاده شود.

سهم ایران از انرژیهای تجدیدپذیر چقدر است؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری میزان، حرکت به سمت افزایش سهم منابع انرژی تجدیدپذیر و تمرکز بر روی افزایش سهم تولید برق از طریق انرژی خورشیدی با بیش از 300 روز آفتابی در پهنه جغرافیایی یکی از برنامه های بلند مدت در نظر گرفته برای صنعت برق کشور است.

تولیدی که در زمان اوج مصرف برق در تابستان به کمک صنعتگران برق می‌رسد تا احتمال خاموشی و فشار وارد شده به شبکه را به حداقل برساند و یا از جنبه ای دیگر ما را از نصب پست‌های عظیم برق بی نیاز سازد و در کاهش تلفات برق و هزینه تمام شده موثر واقع شود.

بنا بر جدیدترین اظهارات هوشنگ فلاحتیان معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی ظرفیت نیروگاه‌های تجدیدپذیر کشور 400 مگاوات بوده که تا پایان سال 96 این ظرفیت به 600 مگاوات خواهد رسید.

همچنین طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در سال آتی سهم انرژی بادی و خورشیدی هر کدام به تنهایی به 450 تا 500 مگاوات از کل انرژی‌های نصب شده پاک در کشور خواهد رسید و طی 4 سال آینده 25 درصد از کل ظرفیت نصب شده جدید کشور برای تولید برق از محل انرژی‌های نو هدف گذاری شده است.

برای تحقق این برنامه تاکنون چندین خط تولید پنل‌های خورشیدی در کشور افتتاح شده است.

گفتنی است صنعت برق توانایی ساخت پنل های خورشیدی و زیرساخت‌های مربوط به آن را دارد و بنا بر اعلام سیدمحمد صادق زاده معاون وزیر نیرو و رییس سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی برق (ساتبا) در خصوص ساخت پنل های خورشیدی در داخل کشور با افتتاح خط تولید شیراز در سال گذشته، در حال حاضر ظرفیت تولید این پنل ها به حدود 210 مگاوات رسیده که توسط 5 شرکت خصوصی در 5 شهر فیروز، مشهد، شیراز، یزد و سمنان تولید می‌شود.

تلاش برای افزایش ظرفیت تولید انرژی تجدیدپذیر بر همگان روشن است و در این راستا نباید از ظرفیت‌ها و توانمندی بخش خصوصی غافل شویم که در صورت اعتماد به آنها می‌توان شاهد برداشتن گام‌های موثری در این راستا باشیم.

برق و خورشید جایگزین مصرف بنزین در ایران می‌شود


انرژی خورشیدی

درحالی که تولید خودروهای برقی و خورشیدی با توجه به شرایط جغرافیایی کشور و همچنین زیرساختهای مناسب برای توسعه ظرفیت ها در این بخش، پتانسیل های بالقوه ای را برای جایگزینی این نوع سوخت ها با بنزین فراهم کرده، از این ظرفیت ها استفاده ای نشده است.

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا از تسنیم، کشورمان ایران به سبب بهره مندی از موقعیت جغرافیایی منحصر بفرد، به لحاظ جذب انرژی خورشیدی در میان نقاط مختلف جهان در جایگاه بسیار مناسبی قرار دارد. طبق گزارش های رسمی، ایران سالیانه بیش از 280 روز آفتابی را پشت سر می گذارد . طی چند سال گذشته ، افزایش میزان سرمایه گذاری ها در حوزه ساخت نیروگاه های خورشیدی در بازار های جهانی و به خصوص در کشورمان، به خوبی گواه بر فعال شدن بازار انرژی های تجدید پذیر هست.

خودروهای الکتریکی و خورشیدی نیز از این پیشرفت بی بهره نبوده اند. اگرچه اولین خودروهای برقی در قرن نوزدهم تولید شدند اما تولید اینگونه خودروها ، با تولید انبوه اتومبیل احتراقی دچار افت شدید شد. در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی با وقوع بحران انرژی مجدداً خودروی برقی مورد توجه قرار گرفت ولی این علاقمندی سبب تولید انبوه و ایجاد بازار رقابتی نشد تا اینکه از سال 2008 میلادی با توجه به افزایش طولانی مدت قیمت نفت ، پیشرفت فن‌آوری باتری‌ها و مدیریت شبکه برق، تحول اساسی در تولید خودروهای برقی صورت گرفته‌ است .

در حال حاضر اکثر شرکت های بزرگ خودرو سازی دنیا طرح های بلند مدتی را با هدف طراحی و ساخت خودرو های برقی و خورشیدی در دست اجرا دارند و میتوان پیشرو این عرصه در جهان را شرکت تسلا موتور خواند که از سال 2003 بصورت جدی وارد این عرصه شده و تا امروز بیش از ده ها هزار دستگاه از این خودرو ها در سراسر جهان به فروش رسیده است.

خودروهای الکتریکی و خورشیدی در ایران نیز بعضا مورد توجه دانشگاه ها و مراکز دانش بنیان بوده است. از جمله پروژه هایی که در ایران، خودروهای برقی و خورشیدی را مورد توجه قرار داده اند ، میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

خودروی برقی بنزینی دونیرو – شرکت ایپکو (ایران خودرو)
خودروی برقی قاصدک نصیر – دانشگاه خواجه نصیر
خودروی برقی کوچک یوز – دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
خودروهای برقی آریان – گروه صنعتی جمشید آریان
مجموعه خودروهای خورشیدی غزال ایرانی – دانشگاه تهران
مجموعه خودروهای خورشیدی هاوین – دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
خودروی خورشیدی سپهر – دانشگاه علم و صنعت

اغلب این مجموعه های دانش بنیان ، همزمان با گرایش جهانی به سمت خودروهای برقی شروع به کار کرده اند؛ به عنوان مثال آغاز فعالیت خودروهای آریان از حدود 14 سال پیش و غزال ایرانی دانشگاه تهران به حدود 13 سال پیش بر می گردد؛ اما با گذشت بیش از یک دهه از آغاز این فعالیت ها در ایران ، متاسفانه هنوز شاهد تولید هیچ نمونه صنعتی از این خودروها، با قابلیت حضور در سطح خیابان ها و جاده های کشورمان نیستیم.

هرچند در این مدت اقدامات خوبی صورت گرفته است که بیانگر دغدغه ها و توانمندی های مجموعه های دانشگاهی کشور هست که حضور یافتن خودروهای خورشیدی غزال ایرانی و هاوین از طرف دانشگاه های تهران و قزوین در مسابقات بین المللی معتبر نظیر مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی در کشور استرالیا و مسابقات خودروهای خورشیدی در کشور آمریکا نمونه هایی از این موارد است اما فاصله بین طرح های دانش بنیان تا تولید صنعتی در کشور پیموده نشده است.

رونمایی از خودروهای برقی یوز دانشگاه آزاد قزوین با حضور مقامات دولتی و برگزاری تور دانشجویی خودروی خورشیدی دانشگاه تهران تحت عنوان "از خزر تا خلیج" نیز از اقداماتی است که به اشاعه و تبلیغ هرچه بیشتر این خودروها در کشور کمک به سزایی می کند ، اما بدیهی است که بعد از گذشت این همه سال ، دیگر زمان آن رسیده که شاهد دستاوردهایی واقعی و صنعتی از این فعالیت ها باشیم و رونمایی های متعدد و شرکت در مسابقات متفاوت بدون آنکه تغییر محسوسی در صنعتی بودن، اعتماد پذیری و کاربردی بودن نمونه های متعدد ساخته شده به وجود بیاید، بی شک نشانه متوقف بودن در حالتی است که هیچ گاه منجر به تولید خودروی های قابل عرضه به بازار نخواهد شد و چنانچه یک دهه دیگر نیز با همین رویه بگذرد، شانس حضور در بازار خودروی های برقی و خورشیدی برای همیشه از دست خواهد رفت.

از سویی دیگر مسئله آلودگی خودروهای شهری در کشورمان حل نشده باقی مانده است ، مسئولان امر اگر چه در برنامه ششم توسعه برای حل مشکل آلودگی کلان شهرها راهکارهایی ارائه داده اند اما هیچ سیاستی برای توسعه خودرو های برقی و خورشیدی اتخاذ نکرده اند. در لایحه هوای پاک نیز که مسئولان قدری عمیق تر به مسئله پرداخته اند ، راه حل را حذف تعرفه واردات خودرو های برقی و خورشیدی دانسته اند که نشان می دهد سازمان ها و مراکز مسئول که می بایست راه درستی برای توسعه فناوری و صنعتی این خودرو ها در پیش می گرفتند ، در انجام ماموریت خود کوتاهی کرده اند .

این در حالی است که تولید این خودرو ها در داخل کشور به سبب بازار مصرف گسترده در داخل کشور و منطقه ( وضعیت برتر منطقه در جذب انرژی خورشیدی ) ، توجیه اقتصادی لازم را برای حرکت به سمت صنعتی سازی داشته باشد .

آنچه مشهود هست ، علت عدم موفقیت در حوزه توسعه دانش و تولید خودروهای برقی و خورشیدی را باید در سیاست گذاری های غلط دانشگاه ها و عدم حمایت جدی مسئولین این حوزه دانست که حجم فعالیت های خود را به صرف شرکت در مسابقات و رونمایی بدون حصول نتیجه ملموس و عنوان کردن وعده های بدون پشتوانه محدود نموده اند .

لذا انتظار می رود هرچه سریعتر با همگرایی در میان دانشگاهیان و صنایع و حمایت جدی مسئولین ، حرکت به سمت عبور از مرحله فعلی به سمت تجاری سازی و ورود خودروهای برقی و خورشیدی ساخت داخل به بازار کشور و منطقه فراهم شود . همچنین در عرصه بین المللی نیز بعد از سال ها شرکت در مسابقات و نمایشگاه های بین المللی و هزینه کردن زمان و سرمایه ، شاهد دستاوردهای مشخص و رتبه ها و نتایج ارزشمند باشیم .

در اینصورت می توان امیدوار بود تا در سال های آتی در صنعت خودروهای برقی و خورشیدی که نسل آینده خودروهای شهری خواهند بود، کشورمان ایران نیز به عنوان یکی از تولید کنندگان فعال ، در این بازار سهمی مطلوب داشته باشد و مانند تجربه تلخ صنعت خودروهای بنزینی، به وارد کننده صرف تبدیل نشویم.

صرفه‌جویی ۱۰۰۰ لیتر نفت در سال با هر آبگرمکن خورشیدی

۲:۵۱

آبگرمکن خورشیدی

در کشوری همانند ایران حداقل ۷۰ درصد از انرژی مورد نیاز برای گرم کردن آب را می‌توان از انرژی خورشید تأمین کرد که رایگان است و هر آبگرمکن خورشیدی معادل هزار لیتر نفت در سال صرفه‌جویی می‌کند.

به گزارش گروه علمی باشگاه خبرنگاران پویا؛ همه در طول روز از آب گرم استفاده می‌کنیم و آبگرمکنها وسیله‌ای هستند که با صرف انرژیهای فسیلی، آب گرم بهداشتی منازل را تأمین می‌کنند اما همین وسیله به ظاهر کوچک باعث مصرف انرژی زیادی در کشور می‌شود.

تا امروز چقدر به این مسئله فکر کرده‌ایم که با استفاده از آبگرمکنهای خورشیدی نیز می‌توان همین میزان آب گرم را البته با استفاده از انرژی پاک تأمین کرد؟ در سالهای اخیر با پیشرفت حوزه‌های مختلف علمی، آبگرمکنهای قدیمی نیز دچار تحول شده‌اند و آبگرمکنهای خورشیدی پا به عرصه بازار گذاشته‌اند.

در بسیاری از کشورها و حتی آنهایی که از میزان تابش خورشید بالایی برخوردار نیستند، تمایل به استفاده از این آبگرمکنها گسترش یافته است زیرا آنها به اهمیت موضوع پی برده‌اند و برای کاهش هزینه‌های انرژی مصرفی و ایجاد آلودگی کمتر، اولویت را به استفاده از این فناوری می‌دهند اما در ایران ما که از نظر دریافت انرژی خورشیدی شرایط بسیار خوبی نیز دارد، این وسیله آنگونه که باید استفاده نمی‌شود.

آبگرمکنهای خورشیدی در انتظار ترسیم نقشه راه

حمید اصفهانی؛ مدیرعامل یکی از شرکتهای دانش‌بنیان تولید‌کننده آبگرمکنهای خورشیدی در کشور، عدم توسعه آبگرمکنهای خورشیدی را  غفلت از کاربردهای حرارتی انرژیهای تجدیدپذیر همچنین نبود متولی مشخص برای این حوزه در مجموعه دولت دانسته و بیان می‌کند: از زمان توسعه انرژی خورشیدی و فناوریهای مرتبط با آن در دنیا، برنامه و ابزارهای حمایتی از سوی دولتها مطرح شد که البته این حمایتها الزاما مادی نبوده است.

وی افزود: بلکه منظور زنجیره‌ای از فعالیتها همچون تولید دانش فنی، فرهنگ‌سازی و ایجاد تقاضای مردمی است که این مجموعه باید با برنامه‌ریزی در کشور توسعه پیدا کند؛ یکی از مهمترین مشکلات در کشور ما در این زمینه این است که توسعه این آبگرمکنها در ساختار دولتی‌مان دارای متولی نبوده است.

این فعال فناور خاطرنشان کرد: یعنی متولی مشخصی که با برنامه‌ریزی، چشم‌اندازی از این حوزه را برای آینده مشخص کند وجود ندارد تا براساس آن اقدامات انجام شود؛ تدوین برنامه باعث می‌شود ذی‌نفعان این بخش اعم از صنعت و جامعه مصرف‌کنندگان به سمت دستیابی به اهداف حرکت کنند؛ پس می‌توان نتیجه گرفت تعیین متولی برای این حوزه یکی از اقدامات مهم است تا بر اساس آن نقشه راه ترسیم و اولویتهای این عرصه مشخص شود.

البته حوزه آبگرمکنهای خورشیدی و مباحث مرتبط با آن موضوعی جدید در کشور نیست و از حدود سال 83 با تعریف پروژه‌ای در وزارت نفت بحث توسعه آبگرمکنهای خورشیدی مطرح و پیرو آن نیز فعالیتهایی در این حوزه آغاز شد و دانش فنی آن به کشور انتقال یافت؛ پس از آن شرکتهایی ایجاد و در این عرصه نوآوریهایی در زمینه تولید محصول انجام دادند که با این وجود این صنعت توسعه لازم را نداشته است.

صرفه‌جویی در مصرف نفت و گاز

اصفهانی همچنین درباره سایر مشکلات در حوزه آبگرمکنهای خورشیدی ابراز کرد: ایران کشوری دارای پتانسیل بالا در منابع نفت و گاز است و ساده‌ترین راه برای استفاده آن نیز مصرف کردن آن توسط مردم است و با قیمتی ارزان به تمام روستاهای کشور انتقال داده شده است  در صورتیکه می‌توان در پتروشیمی از آن استفاده یا حتی آن را صادر کرد که ارزش افزوده بالاتری داشته باشد؛ بنابراین مردم برای استفاده از انرژی خورشیدی که سرمایه اولیه بیشتری را می‌طلبد، تمایلی ندارند.

وی افزود: از سوی دیگر بازار این فناوری در کشور توسعه نیافته و در نتیجه راه‌اندازی خط تولید و کارخانه توجیه اقتصادی ندارد؛ با این وجود استفاده از آبگرمکنهای خورشیدی دارای مزیتهای اقتصادی و محیط زیستی است.

این فعال فناور گفت: در کشوری همانند ایران حداقل 70 درصد از انرژی مورد نیاز برای گرم کردن آب را می‌توان از انرژی خورشید تأمین کرد که رایگان است و هر آبگرمکن خورشیدی معادل هزار لیتر نفت در سال صرفه‌جویی می‌کند؛ در مباحث محیط زیست نیز هر آبگرمکن خورشیدی از تولید 4 تن گاز گلخانه‌ای جلوگیری می‌کند به طور مثال در صورت استفاده 20 میلیون خانوار کشور از آبگرمکن خورشیدی، بالغ بر 8 میلیارد متر مکعب صرفه‌جویی می‌شود.

وی ادامه داد: همچنین فرهنگ‌سازی یکی دیگر از مشکلات این حوزه است، مردم و مسئولان کمتر با این فناوری آشنا هستند پس باید فعالیتهایی در راستای آگاهی‌بخشی انجام شود و در این زمینه نیاز به حرکتی ملی است زیرا شرکتهای کوچک به تنهایی توان فرهنگ‌سازی ملی را ندارند.

در این راستا ستاد توسعه فناوری انرژیهای تجدیدپذیر در معاونت علمی در این حوزه ورود جدی پیدا کرده و در حال تدوین یک بسته سیاستی با مشارکت شرکتهای فعال است تا با اجرای آن گسترش بازار و کسب‌وکارهای مرتبط با کاربردهای حرارتی انرژیهای تجدیدپذیر و به‌ویژه خورشیدی محقق شود.