نسخه قرن بیست و یکمی از جنگ سرد چگونه خواهد بود؟

در نسخه قرن بیست و یکمی از جنگ سرد کشور‌های غیر غربی از جانبداری از یکی از دو اردوگاه که بسیاری از کشور‌ها در طول جنگ سرد پیشین مجبور به انتخاب آن بودند خودداری می‌ورزند. جنبش عدم تعهد سال‌های جنگ سرد در شکل جدیدی دوباره ظهور خواهد کرد.

تاریخ انتشار: ۱۱:۵۵ - ۱۵ اردیبهشت

یکه تازی امریکا و غرب و تسلط دلار و سیستم مالی سوئیفت و نحریمها علیه کشورهای جهان باعث شد که کشورهای جهان بدنبال سیستم رقیب غرب باشند.۱۴۰۱

​فرارو- آنگلا استنت؛ رئیس مرکز مطالعات اوراسیا، روسیه و اروپای شرقی در دانشگاه جورج تاون و پژوهشگر در اندیشکده بروکینگز است. او در دفتر برنامه ریزی سیاست در وزارت امور خارجه ایالات متحده و به عنوان افسر اطلاعات ملی امریکا روسیه و اوراسیا فعالیت کرده است.

به گزارش فرارو به نقل از فارین پالسی، "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه پیش از آغاز حمله به اوکراین چهار اشتباه محاسباتی بزرگ را مرتکب شد. او صلاحیت و کارآمدی نظامی اوکراین را دست کم گرفت و اراده اوکراینی‌ها به منظور مقاومت با آن را نیز دست کم گرفته بود.

او هم چنین در این تصور که غرب پریشان قادر به اتحاد سیاسی در برابر حمله روسیه نیست و اروپایی‌ها و متحدان آسیایی ایالات متحده هرگز از تحریم‌های گسترده مالی، تجاری و انرژی علیه روسیه حمایت نخواهند کرد مرتکب اشتباه شد.

با این وجود، پوتین یک موضوع را درست متوجه شد: او به درستی حدس زد که آن چه من از آن تحت عنوان "دیگران" یاد می‌کنم یعنی "جهان غیر غربی" روسیه را محکوم نمی‌کند یا تحریم‌هایی را علیه آن کشور اعمال نخواهد کرد.

روزی که جنگ روسیه علیه اوکراین آغاز شد "جو بایدن" رئیس جمهور ایالات متحده گفته بود که غرب اطمینان کسب خواهد کرد که پوتین به یک "یاغی در صحنه بین المللی" تبدیل می‌شود، اما برای اکثر کشور‌های جهان پوتین منحوس و یاغی قلمداد نمی‌شود.

در دهه گذشته، روسیه روابط خود را با کشور‌های خاورمیانه، آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا گسترش داده است مناطقی که روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی از آن خارج شد.

در سال ۲۰۱۴ میلادی هنگامی که غرب به دنبال منزوی ساختن روسیه بود، پکن برای حمایت از مسکو از جمله با امضای قرارداد عظیم خط لوله گاز "قدرت سیبری" وارد عمل شد.

سازمان ملل از زمان شروع جنگ اوکراین سه بار رای گیری انجام داده است: دو بار برای محکوم کردن تهاجم روسیه و یک بار برای تعلیق آن کشور از شورای حقوق بشر. این مصوبات تصویب شدند. با این وجود، اگر تعداد جمعیت کشور‌هایی را که به قطعنامه‌ها رای ممتنع یا مخالف دادند محاسبه کنید بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند.

به طور خلاصه، جهان در این دیدگاه که تجاوز روسیه غیرقابل توجیه است متحد و یکپارچه نیست و هم چنین بخش قابل توجهی از جهان حاضر نیست روسیه را به دلیل اقدامات اش مجازات کند. در واقع، برخی از کشور‌ها به دنبال سود بردن از وضعیت فعلی روسیه هستند. بی میلی "دیگران" برای به خطر انداختن روابط شان با روسیه تحت زمامداری پوتین توانایی غرب برای مدیریت روابط با متحدان و "دیگران" را نه تنها در حال حاضر بلکه پس از پایان جنگ نیز پیچیده خواهد کرد.

چین رهبر "دیگران" در خودداری از محکومیت روسیه است. بدون درک این موضوع که چین در هر اقدامی از روسیه حمایت می‌کند پوتین قطعا به اوکراین حمله نمی‌کرد.

بیانیه مشترک روسیه و چین در تاریخ ۴ فوریه که هنگام بازدید پوتین از پکن در آغاز بازی‌های المپیک زمستانی امضا شد شراکت "بدون محدودیت" و تعهد دو کشور برای عقب راندن هژمونی غربی را مورد تمجید قرار داده بود.

به گفته سفیر چین در ایالات متحده، "شی جین پینگ" رئیس جمهور چین هنگام ملاقات با همتای روس خود در پکن از برنامه‌های پوتین برای حمله به اوکراین مطلع نشده است.

با این وجود، این که آیا پوتین به طور واضح به شی اطلاع داده بود یا به طور تلویحی و ضمنی او را از طرح حمله به اوکراین آگاه ساخته بود یا خیر موضوعی است که ما احتمالا هرگز آن را متوجه نخواهیم شد.

با این وجود، غیرقابل انکار است که چین از زمان آغاز تهاجم روسیه به اوکراین از روسیه حمایت کرده است. پکن به آرای سازمان ملل در محکومیت روسیه رای ممتنع داد. هم چنین، چین به قطعنامه تعلیق این کشور از شورای حقوق بشر رای منفی داد.

رسانه‌های چینی با نمایش حدی از وفاداری به مسکو، تبلیغات و شعار‌های روسیه را در مورد "نازی زدایی" و "غیر نظامی سازی اوکراین" تکرار می‌کنند و ایالات متحده و ناتو را مقصر جنگ اوکراین می‌دانند. آنان این پرسش را مطرح کرده اند که آیا قتل عام بوچا توسط نیرو‌های روسی رخ داده شده است یا خیر و خواستار تحقیقات مستقل شده اند.

با این وجود، در موضع چین نوعی ابهام وجود دارد. چینی‌ها خواستار پایان دادن به خصومت‌ها شده اند و تکرار کرده اند که به تمامیت ارضی و حاکمیت همه دولت‌ها از جمله اوکراین اعتقاد دارند و احترام می‌گذارند. چین بزرگترین شریک تجاری اوکراین بوده است و اوکراین بخشی از پروژه کمربند و جاده است. بنابراین، پکن نمی‌تواند از ویرانی اقتصادی اوکراین استقبال کند.

با این وجود، شی انتخاب کرده که با پوتین مستبد متحد شود چرا که آن دو نارضایتی عمیقی از نظم جهانی تحت سلطه ایالات متحده دارند و معتقدند در این نظم منافع روسیه و چین نادیده گرفته شده است. دو کشور مصمم به ایجاد یک نظم جهانی پسا غربی هستند اگرچه آنان در این که این نظم چگونه باید باشد دیدگاهی متفاوت از یکدیگر دارند.

برای چین، این یک نظم مبتنی بر قواعد است که در آن چین نقش بسیار بیش تری در تعیین دستور کار نسبت به وضعیت فعلی خود خواهد داشت. از سوی دیگر، برای پوتین این یک نظم جهانی با قوانین اندک خواهد بود. هر دو کشور نسبت به انتقادات غرب از نظام‌های سیاسی داخلی و سوابق حقوق بشری خود حساسیت دارند.

چین و روسیه هر دو در تلاش مشترک شان برای امن کردن جهان به منظور در پیش گرفتن خط مشی استبدادی به یکدیگر نیاز دارند. شی دوست ندارد پوتین را شکست خورده ببیند. از این رو، علیرغم ناراحتی چین از مقیاس خشونت و توحش نیرو‌های روس در اوکراین و خطرات تشدید یک جنگ گسترده‌تر هم چنان تمایلی به موضع گیری علیه روسیه ندارد.

با این وجود، موسسات مالی بزرگ چین تاکنون از تحریم‌های غرب تبعیت کرده اند. در هر حال، سهم روابط اقتصادی چین در روابط با اروپا و ایالات متحده بسیار بیش‌تر از روابط آن کشور با روسیه است. علاوه بر این، با توجه به تحریم‌های گسترده غرب علیه روسیه، پکن باید از خود بپرسد که در صورت حمله به تایوان واکنش غرب چه خواهد بود. چینی‌ها بدون شک تحریم‌های غرب علیه روسیه و نتایج آن را با دقت ارزیابی می‌کنند.

مانع اصلی دیگر در برابر انتقاد از روسیه، هندوستان بزرگترین دموکراسی جهان و شریک ایالات متحده در گفتگوی چهار جانبه امنیتی با ژاپن و استرالیا بوده است. هند به سه قطعنامه سازمان ملل رای ممتنع داد و از تحریم روسیه خودداری ورزید.

"نارندرا مودی" نخست وزیر هند گزارش‌ها درباره جنایات علیه غیر نظامیان در بوچا در اوکراین را "بسیار نگران کننده" خواند و نماینده هند در سازمان ملل گفت که آن کشور "به صراحت این قتل‌ها را محکوم می‌کند و از درخواست برای تحقیقات مستقل حمایت خواهد کرد". با این وجود، نه مودی و نه نماینده هند در سازمان ملل متحد روسیه را به دلیل این قتل عام مقصر ندانسته اند.

وزیر خارجه هند گفته که روسیه "شریک بسیار مهمی در زمینه‌های مختلف" برای هندوستان است و آن کشور به خرید تسلیحات و نفت از روسیه ادامه می‌دهد. در واقع، هند دو سوم تسلیحات خود را از روسیه تامین می‌کند و بزرگترین مشتری تسلیحات مسکو است

"ویکتوریا نولاند" معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده اعتراف کرده که این امر تا حدی ناشی از بی میلی واشنگتن برای عرضه تسلیحات بیش‌تر به هند یکی از کشور‌های پیشرو در جهان غیر متعهد در طول جنگ سرد است. ایالات متحده اکنون در حال بررسی همکاری دفاعی قوی‌تر با هند است.

مودی دلایل متعددی برای امتناع از محکومیت روسیه دارد. در این میان، چین عاملی کلیدی است. هندوستان روسیه را به عنوان یک نیروی توازن بخش مهم در برابر چین می‌بیند و روسیه پس از درگیری‌های مرزی هند و چین در سال ۲۰۲۰ میلادی برای کاهش تنش‌ها میان دو کشور اقدام کرد.

علاوه بر این، سنت بی طرفی و بدبینی هند نسبت به ایالات متحده در جنگ سرد همدردی عمومی قابل توجهی را برای روسیه در هند ایجاد کرده است. در آینده، هند باید با دشواری روابط امنیتی سنتی خود را با روسیه در مقابل شراکت استراتژیک تازه خود با ایالات متحده متوازن و متعادل سازد.

یکی از موفقیت‌های مهم پوتین در سیاست خارجی در دهه گذشته، بازگشت روسیه به خاورمیانه و برقراری مجدد روابط با کشور‌هایی بود که روسیه پس از فروپاشی شوروی از آن خارج شد و روابط جدیدی را با کشور‌هایی که پیش‌تر هیچ ارتباطی با اتحاد جماهیر شوروی نداشتند برقرار کرد.

روسیه اکنون تنها قدرت بزرگی است که با همه کشور‌های منطقه از جمله کشور‌های تحت رهبری سنی‌ها مانند عربستان سعودی، کشور‌های تحت رهبری شیعیان مانند ایران و سوریه و هم چنین اسرائیل گفتگو می‌کند و با همه گروه‌ها در همه طرف‌ها در ارتباط است. پوتین نتیجه این سرمایه گذاری در کشور‌های خاورمیانه را از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین مشاهده کرده است.

اگرچه اکثر کشور‌های عربی در اولین رای گیری سازمان ملل به محکومیت تهاجم روسیه رای دادند اتحادیه عرب و ۲۲ عضو آن در مراحل بعد چنین رویکردی را اتخاذ نکردند. بسیاری از کشور‌های عربی در رای گیری تعلیق روسیه از شورای حقوق بشر رای ممتنع دادند.

متحدان سرسخت ایالات متحده از جمله عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر و اسرائیل تحریم‌هایی را علیه روسیه اعمال نکرده اند. در واقع، پوتین و "محمد بن سلمان" ولیعهد سعودی از زمان آغاز جنگ اوکراین دو بار با یکدیگر صحبت کرده اند.

موضع اسرائیل تا حد زیادی با حمایت روسیه از رژیم بشار اسد در سوریه جایی که نیرو‌های روسیه و ایران در آن حضور دارند تعیین می‌شود. اسرائیل در مورد توافق نامه‌ای برای رفع منازعه با روسیه مذاکره کرد که این کشور را قادر می‌سازد به اهداف ایران در خاک سوریه حمله کند.

اسرائیل نگران است که خصومت با روسیه توانایی آن کشور برای دفاع از مرز‌های شمالی خود را به خطر بیاندازد. اسرائیل یک بیمارستان صحرایی و سایر کمک‌های بشردوستانه را به اوکراین انتقال داده و ارسال کرده، اما هیچ گونه تسلیحاتی در اختیار اوکراین قرار نداده است. "نفتالی بنت" نخست وزیر اسرائیل حتی برای مدت کوتاهی به عنوان میانجی بین روسیه و اوکراین عمل کرد، اما تلاش‌های او ناموفق بود.

برای بسیاری از کشور‌های خاورمیانه، موضع آنان در قبال روسیه نیز به دلیل بدبینی این کشور‌ها نسبت به ایالات متحده به عنوان یک شریک غیرقابل اعتماد در منطقه و عصبانیت آنان از انتقاد‌های ایالات متحده از سوابق حقوق بشری این کشور‌ها شکل گرفته است. تنها کشور واقعا طرفدار روسیه، سوریه است که اگر حمایت نظامی روسیه نبود اسد رئیس جمهوری آن مدت‌ها پیش از قدرت ساقط شده بود.

"دیگران" ممکن است بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل دهند، اما نیمه فقیرتر هستند که از بسیاری از کشور‌های کمتر توسعه یافته تشکیل شده اند. مجموع تولید ناخالص داخلی غرب، قدرت اقتصادی و وزن ژئوپولیتیکی کشور‌های غربی بسیار بیش‌تر از نفوذ کشور‌هایی است که از محکوم کردن تهاجم روسیه یا تحریم روسیه خودداری ورزیده اند.

با این وجود، اختلافات کنونی بین غرب و "دیگران" هر نظم جهانی‌ای را پس از پایان جنگ شکل خواهد داد. دو کشور کلیدی چین و هند هستند که تضمین می‌کنند پوتین پس از پایان درگیری به عنوان یاغی بین‌المللی شناخته نخواهد شد.

اندونزی میزبان نشست بعدی جی -۲۰ در ماه نوامبر نیز اعلام کرده که از حضور پوتین استقبال خواهد کرد. با این وجود، اندونزی از "ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهور اوکراین نیز دعوت به عمل آورده است.

پس از این جنگ وحشیانه، ایالات متحده حضور نظامی خود را در اروپا افزایش داده و احتمالا به طور دائم نیرو‌های خود را در یک یا چند کشور در مرز‌های شرقی ناتو مستقر خواهد کرد. اگر یکی از اهداف دیرینه پوتین تضعیف ناتو باشد جنگ او علیه اوکراین دقیقا نتیجه‌ای معکوس به همراه داشته و نه تنها اتحاد ناتو را احیا می‌کند بلکه هدف جدیدی را به آن پس از افغانستان می‌بخشد و با عضویت احتمالی سوئد و فنلاند در ناتو آن هدف را گسترش خواهد داد. در نتیجه، ناتو به سیاست تقویت خود و گشودن درهایش باز خواهد گشت.

بازگشت روسیه به آفریقا در سالیان اخیر و حمایت گروه مزدور واگنر وابسته به روسیه از رهبران آفریقایی قاره‌ای را ایجاد کرده که عمدتا از محکوم کردن یا تحریم روسیه خودداری ورزیده است.

اکثر کشور‌های آفریقایی در رای گیری در محکومیت تهاجم روسیه رای ممتنع دادند و بسیاری نیز به تعلیق روسیه از شورای حقوق بشر رای منفی دادند. آفریقای جنوبی، یکی از اعضای دموکراتیک گروه بریکس متشکل از اقتصاد‌های نوظهور از روسیه انتقاد نکرده است.

برای بسیاری از کشور‌های آفریقایی، روسیه به عنوان وارث اتحاد جماهیر شوروی در نظر گرفته می‌شود که در طول مبارزات ضد استعماری از آنان حمایت کرده بود. اتحاد جماهیر شوروی یکی از حامیان اصلی کنگره ملی آفریقا در دوران آپارتاید بود و رهبری کنونی آفریقای جنوبی نسبت به روسیه احساس قدردانی می‌کند. همانند خاورمیانه، خصومت با ایالات متحده نیز در تاثیرگذاری بر دیدگاه آفریقایی‌ها در مورد تهاجم روسیه علیه اوکراین نقش داشته است.

حتی در حیاط خلوت ایالات متحده، روسیه تشویق کنندگان خود را دارد. کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه همانطور که انتظار می‌رفت از مسکو حمایت کرده اند، اما دیگر کشور‌های امریکای لاتین نیز از محکوم کردن تهاجم روسیه علیه اوکراین سرباز زده اند.

برزیل یکی از اعضای بریکس موضع "بی طرفی" را اعلام کرد و رئیس جمهور آن بولسونارو کمی پیش از حمله روسیه به اوکراین به مسکو سفر داشت و "همبستگی خود با روسیه" را اعلام کرد. برزیل هم چنان به واردات کود از روسیه وابسته است.

شاید برای امریکا خبر نگران کننده‌تر خودداری مکزیک از پیوستن به جبهه مشترک آمریکای شمالی با حضور ایالات متحده و کانادا برای محکوم کردن تهاجم روسیه علیه اوکراین بود. حزب "آندرس مانوئل لوپز اوبرادور" رئیس جمهور مکزیک حتی در ماه مارس یک گروه دوستی مکزیک و روسیه را در مجلس آن کشور راه اندازی کرد و از سفیر روسیه برای سخنرانی در این گروه دعوت کرد.

سنت چپگرایانه امریکا ستیزی ریشه دار در امریکای لاتین از دهه ۱۹۷۰ میلادی ممکن است توضیح دهنده علت اصلی استقبال کشور‌های امریکای لاتین از روسیه باشد و فرصت‌های جدیدی را برای ایجاد اختلاف در غرب به روسیه ارائه دهد.

ناتو تا زمانی که پوتین در قدرت باقی بماند و احتمالا پس از آن بسته به این که رهبر بعدی روسیه چه فردی باشد به سیاست مهار روسیه ادامه خواهد داد.

با این وجود، در این نسخه قرن بیست و یکمی از جنگ سرد، کشور‌های غیر غربی از جانبداری یک اردوگاه در برابر اردوگاه دیگر که بسیاری از کشور‌ها در طول جنگ سرد پیشین مجبور به انتخاب آن شدند خودداری می‌ورزند.

جنبش عدم متعهد سال‌های جنگ سرد در شکل جدیدی بار دیگر ظهور خواهد کرد. این بار، "دیگران" روابط خود را با روسیه حفظ خواهند کرد حتی در شرایطی که واشنگتن و متحدان اش با پوتین به عنوان یک "یاغی" رفتار کنند.

اقتصاد روسیه روند نزولی خود را طی خواهد کرد و اگر موفق به ایجاد یک "اینترنت مستقل" و جدا از جهان شود بیش از پیش به چین وابسته خواهد شد. با این وجود، روسیه به عنوان کشوری باقی خواهد ماند که تعداد قابل توجهی از کشور‌ها هم چنان از تجارت با آن راضی خواهند بود و کاملا مراقب هستند که با مسکو دشمنی نکنند.

​

ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی برای ۱۸ سال آینده!

دانشمندان یک دانشگاه سوئدی سیستم انرژی ایجاد کردند که امکان جذب و ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی را تا ۱۸ سال فراهم کرده و در صورت نیاز آن را به عنوان گرما آزاد می‌کند.

​

دانشمندان یک دانشگاه سوئدی سیستم انرژی ایجاد کردند که امکان جذب و ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی را تا ۱۸ سال فراهم کرده و در صورت نیاز آن را به عنوان گرما آزاد می‌کند.

آخرین گزارش هیئت بین‌دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (IPCC) بیان می‌کند که ما باید روند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را افزایش دهیم و از سوخت‌های فسیلی خیلی سریع‌تر دور شویم تا آینده آب و هوایی ایمن را تضمین کنیم. مراکز تحقیقاتی گوناگون به پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه بهره‌برداری و ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی دست یافته‌اند.

آن طور که یورونیوز گزارش داده، به لطف یک پیشرفت علمی جدید، وسایل الکترونیکی که از منبع خورشیدی استفاده می‌کنند بسیار گسترش یافته‌اند. در سال ۲۰۱۷، دانشمندان یک دانشگاه سوئدی سیستم انرژی ایجاد کردند که امکان جذب و ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی را تا ۱۸ سال فراهم کرده و در صورت نیاز آن را به عنوان گرما آزاد می‌کند.

اکنون محققان موفق شده‌اند با اتصال این سیستم به یک ژنراتور ترموالکتریک، الکتریسیته تولید کنند. اگرچه این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود است، اما مطالعه و تحقیق روی مفاهیم در دانشگاه فناوری چالمرز در گوتنبرگ می‌تواند راه را برای بهره‌گیری از وسایل الکترونیکی هموار کند که از انرژی خورشیدی ذخیره شده در خود استفاده می‌کنند.

رئیس پژوهش و استاد گروه شیمی و مهندسی شیمی در چالمرز توضیح می‌دهد: «این یک روش کاملاً جدید برای تولید برق از انرژی خورشیدی است. این بدان معناست که ما می‌توانیم از انرژی خورشیدی برای تولید برق صرف‌نظر از آب و هوا، زمان روز، فصل یا موقعیت جغرافیایی استفاده کنیم.» او می‌افزاید: «از این کار بسیار هیجان زده هستم. ما امیدواریم با توسعه این فناوری در آینده جایگاه آن را در میان سیستم‌های تامین انرژی تثبیت کنیم.»

چگونه می‌توان انرژی خورشیدی را ذخیره کرد؟

انرژی خورشیدی یک منبع تجدیدپذیر و متغیر است زیرا فقط زمانی کار می‌کند که خورشید بتابد و این موضوع یک نقص محسوب می‌شود. در این سال‌ها پنل‌های خورشیدی گوناگونی توسعه یافتند مانند پنل ساخته شده از ضایعات محصولات کشاورزی که نور UV را حتی در روزهای ابری جذب می‌کنند و پنل‌های خورشیدی شبانه که حتی پس از غروب خورشید نیز کار می‌کنند.

در این زمینه ذخیره طولانی مدت انرژی موضوع دیگری است که توجه محققان را به خود جلب کرده است. محققان چالمرز در سال ۲۰۱۷ سیستم ذخیره انرژی خورشیدی با عنوان “MOST” را توسعه دادند که به سیستم‌های ذخیره انرژی حرارتی خورشیدی مولکولی نیز معروف هستند.

این فناوری بر اساس یک مولکول طراحی شده از کربن، هیدروژن و نیتروژن است که در تماس با نور خورشید شکل خود را تغییر می‌دهد و به مولکولی که از اتم‌های مشابه که به روشی متفاوت در کنار هم قرار گرفته‌اند تبدیل می‌شود. سپس این ایزومر را می‌توان به صورت مایع درآورد و برای استفاده بعدی در صورت نیاز ذخیره کرد.

در طول سال‌ها، محققان سیستم را به حدی اصلاح کردند که اکنون می‌تواند انرژی را برای ۱۸ سال باورنکردنی ذخیره کند.

​

تراشه‌ای که انرژی خورشیدی را به برق تبدیل می‌کند!

محققان سوئدی مولکول منحصر به فرد خود که حاوی انرژی خورشیدی بود را برای همکاران دانشگاه شانگهای جیائو تونگ ارسال کردند. در آنجا انرژی آزاد شد و با استفاده از ژنراتوری که آنها ساخته بودند به الکتریسیته تبدیل شد.

موت پولسن می‌گوید: «همراه با گروه‌های تحقیقاتی مختلفی که در پروژه گنجانده شده‌اند، در حال کار برای ساده‌سازی سیستم هستیم. مقدار برق یا گرمایی که می‌تواند استخراج کند باید افزایش یابد.» او می‌افزاید که اگرچه این سیستم بر اساس مواد ساده است، اما تا زمان تولید آن و قبل از راه اندازی گسترده تر باید مقرون به صرفه شود.

این دستگاه به طور بالقوه می‌تواند جایگزین باتری‌ها و سلول‌های خورشیدی شود و نحوه استفاده ما از انرژی فراوان خورشید را ب

​

پنل‌های خورشیدی کوچکتر، الکتریسیته بیشتری تولید می‌کنند

فناوری جدید می‌تواند کارایی تبدیل انرژی خورشیدی به برق را افزایش داده و با پنل‌های خورشیدی کوچکتر، مقدار بسیار بیشتری الکتریسیته تولید کرد.

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از ستاد نانو؛ یک استارت‌آپ کره‌ای با همکاری محققان مؤسسه علوم مواد کره‌جنوبی سیستم جدید تولید برق فتوولتائیک را توسعه داده‌اند که در آن از نانوحفره‌ها استفاده شده است. این فناوری جدید می‌تواند کارایی تبدیل انرژی خورشیدی به برق را افزایش داده و با پنل‌های خورشیدی کوچکتر، مقدار بسیار بیشتری الکتریسیته تولید کرد.

شرکت نوپای سولار اپتیک (Solar Optics) و مؤسسه علوم مواد کره‌جنوبی (KIMS) یک سیستم تولید انرژی فتوولتائیک منحنی ایجاد کرده‌اند که فیبرهای نوری و سلول‌های خورشیدی را در خود جای داده است، راندمان تبدیل توان بالایی را حتی بدون دریافت مستقیم نور خورشید نشان می‌دهد و می‌تواند میانگین حداکثر راندمان تبدیل روزانه را دو برابر کند. این فناوری با استفاده از یک پانل فتوولتائیک که ۸۰ درصد یا بیشتر کوچکتر شده است، همان مقدار برق را تولید می‌کند.

سیستم‌های تولید برق فتوولتائیک موجود با جذب عمودی نور خورشید با صفحات تخت، الکتریسیته تولید می‌کنند. ساختار دوبعدی فعلی محدودیت‌هایی از نظر پذیرش و زاویه به همراه دارد، حدود ۷۶ درصد از مساحت آن به طور ناکارآمد استفاده می‌شود و حداکثر کارایی آن برای کمتر از ۲۱۰ دقیقه در روز ادامه دارد.

تورم از نوع اشتباه در ژاپن

رئیس بانک مرکزی ژاپن فردی بسیار صبور است. «هاروهیکو کورودا» رئیس بانک ژاپن متعهد شده بود که سومین اقتصاد بزرگ جهان را از شر فشار‌های تورمی که از سال ۱۹۹۰ میلادی باعث کاهش رشد اقتصاد آن کشور شده بود خلاص کند. برنامه او این بود که با تزریق پول کافی برای ایجاد نرخ تورم ۲ درصدی دستمزد‌ها و قدرت مصرف را افزایش دهد. به گزارش فرارو به نقل از فارین پالسی، با توجه به اینکه افزایش قیمت کالا‌ها در سطح جهانی زنگ خطر را به صدا درآورده است به نظر می‌رسد او در نهایت آماده است تا به هدف خود دست یابد. در حالی که آخرین داده‌ها بسیار پر نوسان هستند اقتصاددانان پیش بینی می‌کنند که ژاپن بالاخره در ماه‌های آینده شاهد نرخ تورم ۲ درصدی و احتمالا بیش‌تر خواهد بود.   تاکنون ارقام ژاپن در مقایسه استاندارد‌های جهانی آرام باقی مانده اند. در حالی که شاخص قیمت مصرف کننده ایالات متحده در ماه مارس نسبت به سال قبل ۸.۵ درصد افزایش یافت که بالاترین میزان افزایش از سال ۱۹۸۱ میلادی به این سو بوده شاخص ژاپن تنها ۱.۲ درصد افزایش داشت. با این وجود، این شامل کاهش ۵۲.۷ درصدی هزینه‌های تلفن همراه پس از اقدامات مهارکننده دولت در قبال کارتل سه شرکتی است که عملا این بخش را کنترل می‌کند. ارقام دیگر بر اساس استاندارد‌های ژاپن قابل توجه بودند. هزینه‌های انرژی ۲۰.۸ درصد افزایش یافت که شدیدترین افزایش از سال ۱۹۸۱ میلادی به این سو بود در حالی که قیمت روغن پخت و پز ۳۴.۷ درصد افزایش یافته است. یکی دیگر از معیار‌های تورم در سطح عمده فروشی، شاخص قیمت کالا‌های شرکتی است که در ماه مارس نسبت به مدت مشابه سال قبل ۹.۵ درصد افزایش یافت که تا حدی به دلیل وضعیت وخیم اوکراین است. به طور کلی، اقتصاددانان بر این باورند که پس از هموارسازی عوامل مختلف، تورم اساسی اکنون در حدود هدف ۲ درصدی است. با این وجود، به نظر نمی‌رسد که هیچ کس برای این وضعیت جشن بگیرد. در مواجهه با انتخابات ماه ژوئن، دولت ژاپن در تلاش است تا بسته‌های یارانه‌ای را برای کسانی که بیش‌تر تحت تاثیر قرار گرفته‌اند تدوین کند. این در حالی است که ارزش ین ژاپن به شدت در حال کاهش است. با این وجود، به نظر می‌رسد که «کورودا» نگران نیست و هزینه‌های بالاتر را یک مسئله کوتاه مدت می‌داند که او را از دستیابی به هدف‌اش منصرف نمی‌کند. برای ژاپن، هزینه‌های بیش از دو دهه تورم منفی (تورم منفی به معنای کاهش تدریجی قیمت کالا‌ها و اجناس و افزایش ارزش ارز ملی در مقابل کالا و اجناس موجود در یک کشور است. زمانی که نرخ تورم به زیر صفر برسد قیمت کالا‌ها به مرور کاهش می‌یابد و فرد با پولی که در اختیار دارد می‌تواند کالای بیش‌تری خریداری کند. تورم منفی به اندازه تورم‌های بالا می‌تواند به اقتصاد آسیب برساند. این پدیده با کاهش چشمگیر دستمزد‌ها و رکود تولید می‌تواند باعث افزایش نرخ بیکاری شود. این پدیده سود کسب و کار‌ها را به تدریج کاهش داده و توسعه و ایجاد کسب و کار‌های تازه را با مشکل مواجه می‌کند. در دوره‌هایی که تورم یک کشور منفی است مردم از خرج کردن پول‌های خود خودداری می‌کنند و میل به سرمایه گذاری مولد به شدت کاهش می‌یابد) واضح هستند. این کشور مرفه، امن و راحت است، اما چیزی که بسیاری از ژاپنی‌ها متوجه نشده‌اند این است که سایر نقاط جهان به صورت مطلق ثروتمندتر شده‌اند در حالی که کشور آنان تا حد زیادی در جای خود باقی مانده است. بر اساس داده‌های سازمان همکاری اقتصادی و توسعه OECD)) میانگین دستمزد سالانه در ژاپن در ۳۰ سال گذشته تنها ۳ درصد افزایش یافته در حالی که در ایالات متحده ۴۷ درصد افزایش داشته است. قیمت‌ها مسیر مشابهی را دنبال کرده اند. توکیو برای سال‌ها به عنوان گران‌ترین شهر جهان شناخته می‌شد، اما پایتخت ژاپن امروز حتی در بین ده شهر برتر رتبه بندی جهانی نیز قرار ندارد، زیرا کاهش هزینه ها، کاهش تدریجی تعرفه‌ها و جایگزینی بیشتر واردات به کاهش قیمت‌ها کمک کرده است. برای رهایی از این وضعیت، بانک مرکزی ژاپن در نه ماه سال گذشته پول را به بازار‌ها سرازیر کرده برنامه‌ای بی‌سابقه که آن بانک را به خریدار تقریبا تمام بدهی‌های تازه دولت تبدیل کرده است. با توجه به این که درآمد‌های مالیاتی دولت تنها ۶۰ درصد از هزینه‌ها را در یک سال پوشش می‌دهد بدهی‌های زیادی برای خرید وجود دارند. این موضوع دو مشکل بزرگ ایجاد می‌کند. دولت ژاپن بدهکارترین کشور جهان است و کل بدهی آن معادل ۱۹۰ درصد تولید اقتصادی سالانه است. بر اساس داده‌های بانک جهانی، این تامین مالی پشتیبان هنگفت دولت در عین حال ترازنامه بانک مرکزی ژاپن را چهار برابر کرده است تا جایی که طبق داده‌های بانک جهانی دارایی‌های خود را به ۹۲ درصد تولید ناخالص داخلی سالانه در سال ۲۰۲۰ افزایش داد در حالی که این میزان در ایالات متحده ۲۲ درصد و در ایالات متحده ۱۸ درصد بود. علیرغم همه این موارد به نظر می‌رسد ژاپن امروز تورم اشتباهی دارد. ایده پشت «هدف کورودا» ایجاد یک چرخه به اصطلاح «فضیلت محور تقاضا» بود که در آن کارگران با دستمزد بالاتر بیش‌تر خرج می‌کنند تقاضا را افزایش می‌دهند و این وضعیت منجر به سرمایه‌گذاری جدید و سپس دستمزد‌های بالاتر می‌شود. این در حالی است که در عوض، هزینه‌های بالاتر از خارج از کشور قیمت‌ها را افزایش داده و مصرف کنندگان را به سوی خرید کم‌تر و نه بیش‌تر کالا سوق داده است. این مشکل به ویژه در ژاپن که دچار کمبود منابع است و تقریبا تمام مواد خام و کالا‌ها را وارد می‌کند شدیدتر است. این شامل بیش از ۶۰ درصد کل مواد غذایی مصرف شده و حدود ۹۵ درصد انرژی آن کشور عمدتا از طریق واردات نفت است. با توجه به روند بازار‌های جهانی کالا‌ها که به طور کلی در دهه گذشته باثبات بوده‌اند این موضوع تا به حال مشکل بزرگی برای ژاپن نبوده است، اما هم گندم و هم گاز طبیعی در تیررس تهاجم روسیه به اوکراین قرار دارند و انتظار می‌رود مشکلات برای ژاپنی‌ها بدتر شود. هیچ یک از این موارد برای دولتی که به دنبال کسب اختیارات قوی‌تری در انتخابات ژوئن در مجلس علیای پارلمان ژاپن است یک بحران جدی محسوب نمی‌شوند. در حالی که حزب حاکم لیبرال دموکرات با هیچ خطری برای از دست دادن کنترل خود بر امور مواجه نیست سطح حمایت در مجلس دوم اغلب به عنوان معیاری برای سنجش احساسات رای دهندگان در مورد چگونگی اوضاع در نظر گرفته می‌شود. بنا بر گزارش ها، دولت برای کمک به کاستن از پیامد‌های افزایش قیمت‌ها بسته گسترده ۴۸ میلیارد دلاری یارانه را برای کمک به مصرف کنندگان و مشاغل کوچک تنظیم کرده است. به گزارش روزنامه نیکئی ژاپن این کمک‌ها از یارانه‌های اضافی بنزین گرفته تا وام‌های کم بهره و کمک‌های نقدی را شامل می‌شوند. در همان حال، «فومیو کیشیدا» نخست وزیر ژاپن از افزایش قیمت برای کمک به پیشبرد «شکل جدید سرمایه داری» مدنظر خود استفاده می‌کند که برای گسترش ثروت شرکت‌های بزرگ و بازنشستگان مرفهی طراحی شده که در دهه گذشته برنامه اقتصادی در دوره نخست وزیری «شینزو آبه» نخست وزیر سابق را به خوبی اجرا کردند. کیشیدا در جلسه‌ای پارلمانی در ماه مارس گفته بود: «برای مقابله با افزایش قیمت ها، ما هر اقدام سیاسی ممکنی را به منظور محافظت از معیشت مردم با فراهم ساختن امکان برای شرکت‌ها به منظور انتقال هزینه‌ها و ایجاد محیطی برای افزایش دستمزد کارگران به کار خواهیم گرفت». با این وجود، افرادی، چون «هیرومیچی شیراکاوا» اقتصاددان کردیت سوئیس و مقام سابق بانک مرکزی ژاپن که نسبت به این رویکرد بدبین هستند و می‌گویند که درخواست دولت از شرکت‌ها برای افزایش دستمزد‌ها در شرایطی که سایر هزینه‌ها در حال افزایش هستند خواسته بیش از حدی محسوب می‌شود. مصرف کنندگان ژاپنی به طور سنتی در برهه‌های زمانی که قیمت‌ها افزایش می‌یابد خرید خود را کاهش می‌دهند. این امر باعث شده تا خرده فروشان در گذشته از تلاش برای افزایش قیمت‌ها چشم پوشی کنند که به ایجاد وضعیت «کوچک شدن تورم» منجر شده است وضعیت که مقادیر کَمّی کمتر، هزینه‌های واحد بالاتر را پنهان می‌کند. بدتر شدن چشم‌انداز کاهش ناگهانی ارزش ین ژاپن باعث گران شدن کالا‌های وارداتی می‌شود. ارزش ین در برابر دلار آمریکا از ابتدای سال جاری ۱۰ درصد کاهش یافته است. این وضعیت تنها سبب می‌شود تا شکاف اقتصادی‌ای که کیشیدا سعی در کاهش آن دارد عمیق‌تر شود. شرکت‌های بزرگ با منافع سنگین در خارج از کشور با بازگرداندن پول خود به خانه سود‌های به شدت بیش‌تری به دست خواهند آورد در حالی که یک کارگر معمولی در نهایت باید پول بیش‌تری پرداخت کند. از آنجایی که توجه مردم به تورم وارداتی بالاتر و ین ضعیف‌تر معطوف می‌شود لازم است مزایا و معایب نه تنها محرک‌های اقتصادی کوتاه مدت بلکه اثرات نامطلوب بلند مدت سیاست‌های پولی ژاپن نیز مورد ارزیابی مجدد قرار گیرند. «ریوتارو کونو» اقتصاددان ارشد ژاپنی در بانک «بی ان پی پاریباس» می‌گوید در بلندمدت، بزرگترین تهدید برای بانک مرکزی ژاپن یک چرخه تورمی است که از کنترل خارج می‌شود. «کنتارو کویاما» اقتصاددان ارشد دویچه بانک می‌گوید: «اگر عموم مردم متقاعد شوند که رویکرد سیاستگذاری بانک مرکزی ژاپن باعث تشدید وضعیت افت ارزش ین و افزایش قیمت‌ها می‌شود نقش این بانک می‌تواند به شروری تقلیل یابد که بار فزاینده‌ای را بر دوش خانوار‌های ژاپنی تحمیل می‌کند». با این وجود، افزایش نرخ بهره روشی سنتی برای مبارزه با افزایش قیمت‌ها نه تنها به مثابه ترمزی برای یک اقتصاد ضعیف است بلکه باعث زیان هنگفتی بر دارایی‌های بانک مرکزی ناشی از بدهی‌های دولتی می‌شود. با این وجود، کورودا منصرف نشده و بانک مرکزی ژاپن برنامه خرید اوراق قرضه خود را در هفته‌های اخیر علیرغم نگرانی‌ها در مورد سطح بدهی و کاهش ارزش ین ادامه داده است. او همواره تاکید کرده که هدف‌اش این است که ژاپن را از «ذهنیت تورم منفی» خارج سازد. پرسش این است که آیا نگرانی‌های تازه، همراه با پیر شدن فزاینده جامعه ژاپن و کاهش نیروی کار و رشد آهسته اقتصادی یک رکود بلندمدت و بالقوه غیرقابل برگشت را در ژاپن ایجاد خواهد کرد؟ در حالی که در چشم‌انداز اقتصاد ژاپن چالش‌ها دیده می‌شوند ژاپن در گذشته بار‌ها اثبات کرده که افراد دچار تردید نسبت به اقتصاد آن کشور اشتباه کرده بودند. «ویلم بیتر» اقتصاددان ارشد پیشین سیتی گروپ در نشستی در سال ۲۰۱۰ میلادی گفته بود: «ژاپن سخت‌ترین اقتصاد جهان برای درک است. اگر اقتصاد ژاپن به مثابه فیزیک بود قانون گرانش در مورد آن کار نمی‌کرد»!

در حالیکه تورم سالهاست در ایران بالای 30 درصد است .و کسی هم عین خیالش نیست!!!!